"Klub Pickwicka" jest arcydziełem

Zaprzyjaźniony działacz kulturalny, realizator wideoklipów i przyszła sława świtowego montażu – ukrywający się za inicjałami J.L. – podzielił się z nami fantastyczną pozycją savoir-vivre’ową, za którą dziękujemy!

Wydana w 1988 roku książka Ewy Otwinowskiej i Haliny Kwiatkowskiej pod wyszukanym tytułem Damą być… ba!, to niepowszedni przewodnik po zasadach kulturalnego zachowania się w każdej sytuacji, ujęty w formę… quasi-platońskich dialogów. „H.” i „E.” rozprawiają na 116 stronach o rzeczach tak powszednich, jak „Życie biurowe” i tak przykrych, jak „Rozwód”. W każdym dialogu dowcipnie sugerują, jak „być damą” w danej sytuacji. Książka zaczyna się następująco:

H. – Ależ jesteś punktualna.

E. – Bardzo na to uważam. Czekałam dwie minuty pod Twoimi drzwiami. Jest właśnie piąta co do sekundy.

H. – Wiem, wiem. Ostatnią walizkę wsadziłam nierozpakowaną do szafy. Pozwól, twój płaszczyk powieszę na wieszaku w przedpokoju.

E. – Dziękuję. O, piękny zapach, kawa już zaparzona.

H. – Była gotowa dwie minuty przed piątą. Jeżeli w niej zasmakujesz, dostaniesz paczuszkę.

E. – U mnie będziesz piła herbatę Pickwicka.

H. – Siadaj, proszę. Na fotelu, na kanapie, jak wolisz. Nasz gość – nasz pan. A co do Pickwicka, to powiem ci, że nigdy nie przekonałam się do „Klubu Pickwicka”. Wolę herbatę.

E. – „Klub Pickwicka” jest arcydziełem. Radzę przeczytać raz jeszcze. Jak tam było w podróży?

H. – Przywiozłam masę wrażeń. Dzisiaj opowiem ci o pociągu. Pijesz z mlekiem?

E. – Za mojej młodości piło się kawę z wanilią.

H. – Wanilię też przywiozłam. Podać?

E. – Barbarzyństwo. Kawę mieszało się z wanilią przed zaparzeniem; gdzie te czasy! (…)

(Ewa Otwinowska, Halina Kwiatkowska, Damą być… ba!, Warszawa 1988, s. 5).

Pod koniec książki jest jeszcze słowniczek, a w nim piękna – choć okrężna – definicja „żalu”: „Nie żałuj, że jesteś kobietą, bo mężczyzna nie może być damą”.

Aby przekornie zaprzeczyć Znamienitym Autorkom, kończymy niniejszy wpis fragmentem musicalu La Cage aux Folles: