Władcy much

Jako że za oknem mrozy, na razie nie kłopoczemy się chmarami much i muszek, jakie niechybnie zaatakują nas wiosną… Niemniej już teraz dobrze uzbroić się w trochę lepu i zestaw pacek: licho nie pośpi długo!

Prawdę mówiąc w miastach jest teraz tak mało much, że pierwszą witamy, jako zwiastunkę wiosny, niemal z radością. Później wystarcza nam już plastykowa packa i „Muchozol”.

(…) Jak tępić muchy? Muchy nie są niewinne. Na swoich kosmatych łapkach przenoszą zarazki takich między innymi chorób, jak: gruźlica, tyfus, czerwonka. (…) Nie ma co, trzeba muchy tępić.

(…) W oknach spiżarni, kuchni, a nawet i pokoi warto wstawić siatki nylonowe. Coraz bardziej przyjmuje się też u nas, wzorem krajów południowych i wschodnich, zasłony z wydrążonych patyczków (np. bzu czarnego). Taka zasłona wciąż drży, paciorki wydają cichy chrzęst i owady wolą przez taką zaporę nie przelatywać.

(…) Coraz bardziej zanika wywieszanie nieapetycznych lepów, ale można wieszać wełniane niteczki, maczane w pylistym środku owadobójczym. Nieraz zwilża się szmatkę trującym płynem „Nogos 50” i tę szmatkę wiesza się w sionce, by muchy nie wlatywały chmarami do domu. Podobnie zwilżone szmatki wiesza się w chlewie, oborze, ale tak, by żadne dziecko ani zwierzę szmatki nie mogło dosięgnąć. Dobrym sposobem zapobiegającym rozmnażaniu się much jest zasypywanie fekaliów torfem.

(Dom bez tajemnic, Warszawa 1990, Wydawnictwa „Alfa”, ss. 184–185)

Tu natomiast klasyczna scena z Muchy (1958) Kurta Neumanna, w której mucha woła o pomoc. Nie dajmy się zwieść!